Terwijl ik hier aan een nieuw berichtje begin, is het hier buiten gigantisch aan het onweren. Dat is hier zowat elke avond het geval. Mij niet gelaten, want eigenlijk vind ik regen best wel geweldig, en de bliksem en donder is hier ongelooflijk indrukwekkend. Een donderslag kan hier het ganse huis op zijn grondvesten doen daveren, en de bliksemschichten zijn hier echt ongelooflijk mooi. Allesbehalve zoals in België dus.
Vandaag heb ik voor de tweede keer ontwikkeld (naar negatieven, het echte 'afprinten' is voor dinsdag), en vandaag had ik er nog meer plezier in dan dinsdag. Misschien had dat wel te maken met het feit dat alles deze keer wat vlotter ging, en dat ik ondertussen toch wel begin door te hebben hoe het allemaal ineenzit. Wederom was het geweldig om de negatieven vast te hebben en te bekijken, om vol spanning te kijken of de foto's toch een beetje in orde waren. Na mijn les fotografie, heb ik met Vadim de bus naar huis genomen, om te eten, zodat hij een Mexicaanse simkaart kon kopen en omdat ik al wat negatieven wou inscannen. Over de bussen in Toluca: dat is hier echt ongelooflijk. Hoewel de verbindingen echt goed zijn (je geraakt quasi overal, zowel in als uit Toluca), is het toch geen pretje om de bus te nemen (ik vind het best wel grappig, maar erg comfortabel is het niet). De manier waarop er hier gereden wordt, is niets vergeleken met die van de buschauffeurs in pakweg Brussel. Er wordt geclaxoneerd op letterlijk alles wat beweegt en zich in een straal van vijftig meter rond de bus bevindt (hoewel dat hier eigenlijk wel gebruikelijk is. Toen ik vorige week met mijn nonkel in de auto zat, was die gedurende een minuut aan het toeteren omdat de auto voor hem niet doorreed. Eén detail: we stonden voor een rood licht). Nu, dat claxoneren verandert niet veel aan het comfort. Wat dat wel doet, zijn de zogenaamde 'verkeersdrempels' die je in Toluca om de vijftig meter tegenkomt op straat. Op elk zebrapad (hoewel zebrapaden hier nooit gebruikt worden, want iedereen steekt om het even waar de straat over) vind je er één terug. Als je met de auto door Toluca rijdt, vallen de 'speed bumps' allemaal wel mee. Als je echter vanachter in de bus zit, is het een ander verhaal: de meeste chauffeurs remmen enorm hard af wanneer ze over een drempel moeten rijden. Van zodra hij de voorste wielen van de bus over het gevaarte heeft gemanouvreerd, geeft hij terug 'vollen bak' gas, zodat de mensen die vanachter zitten in volle vaart over de drempel razen. Dat heeft als gevolg dat de slachtoffers in kwestie - waarvan ik regelmatig deel uitmaak - een halve meter in de lucht vliegen om vervolgens weer op hun zitje terecht te komen (en geloof me, die zitjes zijn meestal allesbehalve zacht).
Anyway, genoeg over de bussen. 's Middags heb ik dus - zoals ik reeds zei - een paar negatieven gescand (en dat bleek best wel lang te duren, dus ik heb er nu maar vier), waarna we ons moesten haasten om ons te gaan omkleden, omdat op de universiteit om 4 uur een welkomstfeest voor de buitenlandse studenten van start ging. Het was de bedoeling dat we wederom traditioneel Mexicaans gekleed gingen, en dat zorgde voor de nodige hilariteit (Vadim deed mij best wel aan Zorro denken). Het was best wel gezellig - ook daarvan heb ik een heleboel foto's, die hopelijk binnenkort online komen, en naarmate de avond vorderde waren er meer en meer Mexicanen die niets liever wouden dan een foto met ons. Na een twintigtal geforceerde smiles, konden we er dan toch eindelijk vanonder muizen en naar huis gaan.
Morgen ga ik een weekend naar Mexico City met Vadim en zijn moeder. Vadims broer, Felipe, vertrekt voor een jaar naar Duitsland (ook met AFS), en we gaan hem eerst op de luchthaven afzetten waarna we gedurende twee dagen alle mooie plekjes in Mexico City gaan bezoeken (blijkbaar zijn die er dan toch). Of ik op internet ga kunnen weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat ik alvast ettelijke filmrolletjes ga volschieten (want ja, ik heb de smaak écht wel te pakken). Misschien dat ik morgenvroeg nog de tijd heb om wat andere analoge foto's online te zetten, ik hoop het, want normaalgezien ga ik gans de voormiddag vrij hebben om te scannen en te photoshoppen. Bij deze dus al een voorsmaakje! (onbewerkt, daar had ik de tijd niet voor, de foto met de brug zou wat onderbelicht moeten worden in photoshop, maar dat is voor morgen)
Voor degenen die erin geïnteresseerd zijn: gemaakt met een Canon Rebel Xti (die van mijn papa), met film Fujifilm Neopan 400 BW.
Hasta lluego!
Klaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten